Η ΟΑΣΙΣ είναι κέντρο υποστήριξης εξαρτημένων ατόμων από αλκοόλ, ναρκωτικά, τζόγο και διαδίκτυο.
Στα 15 χρόνια λειτουργίας της, έχει προσφέρει πολύ σημαντικό έργο σε όλη την Ελλάδα και αποτελεί σημείο αναφοράς στον χώρο της απεξάρτησης. Για τη δράση της βραβεύθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τοΥπουργείο Υγείας και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης.
Ανήκει στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα (που παρέχουν υπηρεσίες Κοινωνικής Φροντίδας), στο Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και κατέχει Διαχειριστική Επάρκεια.
Η ΟΑΣΙΣ ιδρύθηκε το 2002 από τον πρόεδρό της κ. Δαμιανό Δουΐτση και άλλους πρώην εξαρτημένους, μέλη οικογενειών και τον σημερινό δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη.
Λειτουργεί σε χώρο 250 τ.μ. στο κέντρο της Θεσσαλονίκης όπου δέχεται καθημερινά δεκάδες επισκέπτες αλλά και τηλεφωνήματα για πληροφόρηση και στήριξη. Μέχρι σήμερα έχει υποστηρίξει περίπου 15.000 άτομα από όλη τη χώρα.
Βασικός άξονας της λειτουργίας της ΟΑΣΙΣ είναι η προαγωγή της αυτοβοήθειας στην αντιμετώπιση της εξάρτησης που αναμένεται να επιτευχθεί:
Με την υποστήριξη ανθρώπων που ήδη συμμετέχουν στις ομάδες αυτοβοήθειας της «ΟΑΣΙΣ».
Με τη διασύνδεση των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα εξάρτησης με τις υπάρχουσες ομάδες αυτοβοήθειας.
Με την παράλληλη υποστήριξη των ανθρώπων αυτών με μια σειρά από δράσεις που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο λειτουργίας της «ΟΑΣΙΣ», σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες και εθελοντές.
Ο βασικός στόχος του προγράμματος ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, είναι αφενός η επανασύνδεση των ανθρώπων με την ευρύτερη κοινότητα μέσα από την επιλογή των καθαρών σχέσεων, την αλλαγή τρόπου ζωής, την προσωπική ανάπτυξη και αφετέρου η ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση της ίδιας της κοινότητας σε πρακτικές αυτοβοήθειας ως απάντησης στα ψυχοκοινωνικά προβλήματα.
Η διαδικασία της επανασύνδεσης των ανθρώπων με την ευρύτερη κοινότητα ξεκινά με την ενεργό συμμετοχή στις δράσεις του προγράμματος και την ανάληψη ευθυνών, έχοντας δέσμευση απέναντι στην ομάδα. Θα δοθεί έτσι η δυνατότητα σε όλους τους συμμετέχοντες να υπερβούν προκαταλήψεις και ταμπέλες και να συνεργαστούν σε μια ισότιμη βάση, τόσο για την καλύτερη λειτουργία του χώρου στον οποίο συνυπάρχουν, όσο και προς ένα κοινό στόχο.
Η αλληλεπίδραση αυτή γεννά νέες ιδέες, σχέσεις στήριξης και φιλίας και ένα πρώτο κοινωνικό δίκτυο, όπου ο εξαρτημένος μπορεί να στηριχθεί για να πάρει αποφάσεις για τη ζωή του.