Διαδίκτυο
ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Το διαδίκτυο είναι η επανάσταση της εποχής μας. Μπορείς να κάνεις τα πάντα με αυτό. Να επικοινωνήσεις, να μάθεις, να διασκεδάσεις, να ενημερωθείς, να δημιουργήσεις, αλλά και να χαθείς στην εικονική του πραγματικότητα!
Το διαδίκτυο
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ
Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του εθισμού στο διαδίκτυο, είναι η αναγνώριση και η παραδοχή του προβλήματος.
Τα συμπτώματα του εθισμένου είναι:
- Αισθάνεται ευφορία μπροστά στον υπολογιστή.
- Είναι ανίκανος να σταματήσει τη δραστηριότητα την ώρα που έχει ορίσει.
- Περιορίζει τις κοινωνικές επαφές ακόμα και με οικογένεια και φίλους.
- Νοιώθει κενός, θλιμμένος και οξύθυμος όταν δεν βρίσκεται στον υπολογιστή.
- Αποφεύγει να αντιμετωπίσει προβλήματα στη δουλειά και το σχολείο.
- Λέει ψέματα για να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του και δανείζεται χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες της δραστηριότητας του.
- Αδιαφορεί για την υγεία και την εμφάνιση του.
- Έχει διαταραχές στη διατροφή και τον ύπνο.
- Παρουσιάζει μειωμένη φυσική δραστηριότητα, προβλήματα στα μάτια, ημικρανίες και περνά στην απομόνωση.
Το ΙΑΤ είναι ένα αξιόπιστο και χρήσιμο εργαλείο μέτρησης του εθισμού στο διαδίκτυο:
Απάντησε τις παρακάτω ερωτήσεις, χρησιμοποιώντας αυτή τη κλίμακα στο παρακάτω PDF αρχείο:
Πρόσθεσε τα αποτελέσματά σου. Όσο μεγαλύτερη είναι η βαθμολογία, τόσο μεγαλύτερο είναι και το επίπεδο του εθισμού.
20- 49 βαθμοί: Είσαι ένας μέσος χρήστης του διαδικτύου. Μπορεί να ξεφεύγεις χρονικά κάποιες φορές αλλά ελέγχεις τη χρήση σου.
50- 70 βαθμοί: Βιώνεις περιστασιακά ή συχνά προβλήματα εξαιτίας του διαδικτύου. Θα πρέπει να προβληματισθείς για την επίδρασή του στη ζωή σου και να αναζητήσεις βοήθεια.
80- 100 βαθμοί: Η χρήση του διαδικτύου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη ζωή σου. Θα πρέπει να αξιολογήσεις σοβαρά την επίδραση του διαδικτύου και να αντιμετωπίσεις ευθέως τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί. Οπωσδήποτε χρειάζεσαι βοήθεια.
- Ενημερώνουμε σχετικά με τους κινδύνους της εξάρτησης.
- Κατανοούμε τον τρόπο με τον οποίο η εξάρτηση επηρεάζει τη ζωή του εξαρτημένου.
- Καθορίζουμε το πρόγραμμα αποθεραπείας.
- Παρακολουθούμε τον αποθεραπευόμενο και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και συμπεριφέρεται.
- Τον διαπαιδαγωγούμε, με σκοπό η ζωή του να είναι υγιής και ισορροπημένη.
- Τον παραπέμπουμε σε προγράμματα προσωπικής θεραπείας ή σε ομάδες αμοιβαίας στήριξης, όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί (Α.Α.).
- Στηρίζουμε και πληροφορούμε τη οικογένειά του.