Ναρκωτικά
ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Τα ναρκωτικά, είναι οι ουσίες που αλλάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε.
Ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή παράνομα, φυσικά ή χημικά, χαλαρωτικά ή διεγερτικά, για τις εθιστικές προσωπικές, τα ναρκωτικά θα αποβούν μοιραία.
Έναρξη της χρήσης
Οι ναρκωμανείς περνούν πρώτα απ’ το μονοπάτι του ψέματος, της δήθεν διασκέδασης, της ψεύτικης ανακούφισης, οδηγούνται από εκεί στην αγωνία της επόμενης δόσης και καταλήγουν στην απελπισία της εξαθλίωσης.
Μιας εξαθλίωσης που επέρχεται σε όλα τα επίπεδα: κοινωνικά, οικονομικά, οικογενειακά, συναισθηματικά. Η εξαθλίωση κουβαλάει αναξιοπρέπεια, παραβατική συμπεριφορά, φυλακές, ψυχιατρεία, προβλήματα υγείας (ηπατίτιδα, HIV, κατεστραμμένα δόντια, γυναικολογικά κ.ά.).
Οι ασθενείς και η αρρώστια
Τα ναρκωτικά, που τις περισσότερες φορές ξεκινούν για να διευκολύνουν την κοινωνικοποίηση του χρήστη, σύντομα τον οδηγούν στην απομόνωση και η μόνη ανθρώπινη σχέση που μπορεί να εκδηλώσει αφορά στην προμήθεια και τη χρήση του αγαπημένου του ναρκωτικού.
Το πρώτο βήμα για την έξοδο, είναι η αποδοχή του εθισμού και η αναγνώριση του προβλήματος. Συνήθως προηγούνται απελπισμένες προσπάθειες να «κόψει» κανείς μόνος του, μόνο και μόνο για να ξαναβρεθεί στην ίδια ή χειρότερη αναζήτηση και χρήση των ναρκωτικών.
Η αρρώστια θέλει μοναξιά. Η ανάρρωση θέλει παρέα, καθοδήγηση και υποστήριξη.
Ο γιος μας ήταν χρήστης ναρκωτικών. Πονούσα απίστευτα, φοβόμουν και ήμουν γεμάτη ενοχές.
Δεν ήθελα να είμαι το καλό παιδί..
Είμαι η Νατάσα και είμαι 28 χρονών.
Η πίστη και η ελπίδα με οδηγούν στο μονοπάτι της ζωής.
Έχω ένα γιο 33 ετών που είναι σε ανάρρωση από ουσίες, πάνω από 5 χρόνια.
Πίστευα ότι η χρήση ήταν επιλογή μου.
Είμαι ο Κώστας ετών 33. Είχα 20 χρόνια στον ενεργό εθισμό.
Αισθανόμουν ότι δεν ανήκω πουθενά…
Με λένε Γιάννη, είμαι 30 χρονών, κατάγομαι από τον Έβρο και έχω δύο αδέλφια.
Στην «Όασις» βρήκα τα χαμένα όνειρα που είχα μικρός και έσβησαν από τις ουσίες. Φίλε, η ζωή είναι ωραία!
Με λένε Ιορδάνη και είμαι 32 ετών.
- Ενημερώνουμε σχετικά με τους κινδύνους της εξάρτησης.
- Κατανοούμε τον τρόπο με τον οποίο η εξάρτηση επηρεάζει τη ζωή του εξαρτημένου.
- Καθορίζουμε το πρόγραμμα αποθεραπείας.
- Παρακολουθούμε τον αποθεραπευόμενο και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και συμπεριφέρεται.
- Τον διαπαιδαγωγούμε, με σκοπό η ζωή του να είναι υγιής και ισορροπημένη.
- Τον παραπέμπουμε σε προγράμματα προσωπικής θεραπείας ή σε ομάδες αμοιβαίας στήριξης, όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί (Α.Α.).
- Στηρίζουμε και πληροφορούμε τη οικογένειά του.