Day

30 Σεπτεμβρίου, 2015

Μητέρα αλκοολικού και ναρκομανή

Με λένε Χρυσή. Ο γιος μου είναι αλκοολικός και ναρκομανής σε ανάρρωση. Έκανα αρκετό καιρό να ξεχάσω αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω. Θυμήθηκα την καθημερινή μου κόλαση για τις μάνες που έχουν παιδιά τα οποία βασανίζονται από κάποια εξάρτηση.

Σύντροφος αλκοολικού και τζογαδόρου

Με λένε Αλέκα και έχω σύζυγο αλκοολικό και τζογαδόρο. Εκείνος ζει μόνος του. Εγώ φροντίζω τα τρία παιδιά μας. Έχω πει στον εαυτό μου, για τα παιδιά μου και για μένα την ίδια, ότι δεν θα βιώσω ξανά εκείνη την κατάσταση. Φωνές, φασαρίες, βρισιές, σπασίματα.

Ιστορία ενός τζογαδόρου

Με λένε Θανάση και είμαι τζογαδόρος σε ανάρρωση. Την πρώτη μου φορά δοκίμασα να παίξω για το χαβαλέ, για το παιχνίδι που λένε. Κέρδισα κάποια χρήματα διασκεδάζοντας και χωρίς μεγάλο κόπο.

Ιστορία ενός αλκοολικού

Με λένε Νίκο και είμαι αλκοολικός. Η πρώτη μου γουλιά ήταν στα 13 μου χρόνια. Δούλευα στο μαγαζί του θείου μου και σε ένα ποτήρι είχε περισσέψει λίγο ουίσκι. Περιέργεια. Το ήπια και στον πάτο του ποτηριού άφησα τη ντροπή και τις αναστολές μου.

“Η πίστη και η ελπίδα με οδηγούν στο μονοπάτι της ζωής”

Ξεκίνησε τη χρήση στην ηλικία των 14. Το συνειδητοποίησα όταν έγινε 17 ετών. Στα 3 αυτά χρόνια έβλεπα συμπεριφορές που δε μου άρεσαν, είχε γίνει κακός μαθητής, κοιμόταν υπερβολικά, κλεινόταν στο δωμάτιο και γενικά δεν είχα επικοινωνία. Αλλά πάντοτε έλεγα ότι περνάει την εφηβεία.

“Αισθανόμουν ότι δεν ανήκω πουθενά”

Με λένε Γιάννη, είμαι 30 χρονών, κατάγομαι από τον Έβρο και έχω δύο αδέλφια. Μεγαλώσαμε ουσιαστικά χωρίς τον πατέρα μας αφού έλειπε συνέχεια σε ταξίδια λόγω δουλειάς. Η μάνα μου προσπαθούσε με διάφορους τρόπους να επιβληθεί, αλλά δεν τα κατάφερνε.

“Πίστευα ότι η χρήση ήταν επιλογή”

Είμαι ο Κώστας ετών 33. Είχα 20 χρόνια στον ενεργό εθισμό. Στα περισσότερα από αυτά πίστευα ότι η χρήση ήταν επιλογή μου. Ξεκίνησα την χρήση με χασίς στα 13. Κατάλαβα ότι μου άρεσε να γεμίζω το κεφάλι μου με αυτόν τον τρόπο όπως επίσης είδα ότι μου έδινε συγκεκριμένη ταυτότητα η οποία σε εκείνη την ηλικία μου άρεσε.

“Φίλε, η ζωή είναι ωραία!”

Με λένε Ιορδάνη και είμαι 32 ετών. Γεννήθηκα στην Αυστρία όπου ζούσαν και εργαζόντουσαν οι γονείς μου. Όταν ήμουν βρέφος, σκοτωθήκαν. Γύρισα με τον 8χρονο αδελφό μου στο μέρος των γονιών μου, μία κωμόπολη κοντά στη Θεσσαλονίκη.